Në një rast që ka tërhequr vëmendjen e shumë njerëzve në Suedi dhe më gjerë, një vajzë 9-vjeçare e quajtur Lisa përballet me deportimin në Shqipëri, pavarësisht se ka kaluar pjesën më të madhe të jetës në Suedi dhe ka qenë nën kujdesin e kujdestarëve suedezë, Hans dhe Paulina. Backström.
Lisa, e cila mezi flet shqip, ka lindur në Suedi dhe prej disa vitesh jeton me Backströms. Familja Backströms, të cilët kanë qenë kujdestarët e Lizës për shkak të rrethanave në lidhje me mirëqenien e nënës së saj biologjike, kanë kërkuar të adoptojnë Lizën për të parandaluar dëbimin e saj dhe për t’i siguruar asaj një mjedis të qëndrueshëm familjar.
Megjithatë, kërkesa e tyre për birësim u refuzua nga gjykata, e cila deklaroi se nëna biologjike e Lizës mbetet një figurë e rëndësishme në jetën e saj dhe është e prirur të mbajë kontakte me vajzën e saj. Vendimi i gjykatës thekson rëndësinë e kësaj lidhjeje biologjike mbi marrëdhëniet e vendosura me Backströms.
Vendimi është pritur me shqetësim nga Backströms dhe komuniteti më i gjerë, të cilët argumentojnë se deportimi i Lizës në Shqipëri, ku ajo mund të përfundojë në një shtëpi fëmijësh, nuk është në interesin e saj më të mirë. Backströms po shqyrtojnë një apel në Gjykatën e Lartë me shpresën për të rrëzuar vendimin.
Ky rast nxjerr në pah çështjet komplekse që lidhen me imigracionin, kujdestarinë dhe të drejtat e fëmijëve. Ai ngre pyetje në lidhje me atë që përbën ‘interesin më të mirë’ të një fëmije dhe rolin që luajnë lidhjet emocionale dhe stabiliteti në zhvillimin e tyre.
Ndërsa Lisa pret vendimin përfundimtar, e ardhmja e saj varet në balancë, një kujtesë prekëse e historive njerëzore pas procedurave ligjore dhe politikave të imigracionit.
Ka organizata që mbështesin raste si ky i Lizës. Për shembull, **Rrjeti për Fuqizimin e Grave Shqiptare (AWEN)**, i mbështetur nga Sida (Agjencia Suedeze e Bashkëpunimit Ndërkombëtar për Zhvillim), punon drejt forcimit të shoqërisë civile, demokracisë dhe respektimit të të drejtave të njeriut në Shqipëri.
Ndërsa fokusi kryesor i AWEN është te të drejtat e grave, qëllimi i tyre më i gjerë për të fuqizuar shoqërinë civile mund të përfshijë avokatine për raste të ngjashme me ato të Lizës. Për më tepër, puna e Sida-s në Shqipëri përfshin organizata mbështetëse që koordinojnë shoqërinë civile, e cila mund të përfshijë potencialisht avokimin për fëmijët në situatën e Lizës.
Lisa, si shumë fëmijë në situata të ngjashme, mund të përballet me një sërë sfidash emocionale për shkak të stresit dhe pasigurisë së procedurave të dëbimit. Këto mund të përfshijnë:
– Ankthi dhe frika: Shqetësimet për të ardhmen dhe frika për t’u ndarë nga kujdestarët e saj mund të shkaktojnë ankth të konsiderueshëm.
– Depresioni: Kostoja emocionale e situatës së saj mund të çojë në ndjenja trishtimi dhe dëshpërimi.
– Ndryshimet në sjellje: Ajo mund të shfaqë ndryshime në sjellje, të tilla si tërheqja nga ndërveprimet sociale ose shpërthime zemërimi.
– Çështjet e lidhjes: Kërcënimi i ndarjes mund të ndikojë në aftësinë e saj për të formuar dhe mbajtur lidhje të sigurta.
– Ndikimi arsimor: Stresi dhe shqetësimi emocional mund të ndikojnë negativisht në përqendrimin dhe performancën e saj në shkollë.
– Rreziqet zhvillimore: Ekspozimi i zgjatur ndaj stresit mund të ketë efekte afatgjata në zhvillimin e saj kognitiv dhe emocional.
– Çrregullimi i stresit post-traumatik (PTSD): Nëse deportohet, trauma e ndarjes dhe përshtatjes me një mjedis të ri mund të çojë në PTSD.
Është e rëndësishme që fëmijët si Lisa të marrin mbështetje emocionale dhe këshillim për të ndihmuar në lundrimin e këtyre sfidave.
Foto marre nga Google Images