Kurban Bajrami, i njohur ndryshe si Festa e Sakrificës, është një nga festat më të rëndësishme në kalendarin Islam. Kjo festë vjen rreth 70 ditë pas përfundimit të Ramazanit dhe përkon me ditën e fundit të Haxhit, pelegrinazhit vjetor në qytetin e shenjtë të Mekës.
Festa fillon me lutjen e mëngjesit dhe vazhdon me sakrificën e një kafshe, zakonisht një dele ose dhi, që simbolizon sakrificën që profeti Ibrahim ishte gati të bënte të birin e tij, Ismail, për t’u bindur ndaj urdhrit të Allahut. Ngjarja, e cila gjendet edhe në Testamentin e Vjetër, ku Abraham ishte gati të sakrifikonte të birin e tij Isaac, përfundon me ndërhyrjen e një engjëlli që e ndalon atë nga veprimi.
Në ditët e sotme, sakrifica bëhet në vende të caktuara dhe mishi ndahet në tre pjesë: njëra për familjen, tjetra për miqtë dhe fqinjët, dhe e treta për të varfërit. Kjo praktikë jo vetëm që simbolizon sakrificën dhe bindjen, por edhe solidaritetin dhe ndihmën ndaj atyre që janë në nevojë.
Kurban Bajrami është një kohë për të forcuar lidhjet familjare dhe komunitare. Njerëzit vizitojnë njëri-tjetrin, shkëmbejnë dhurata dhe veshje të reja, dhe japin veshjet e vjetra për të varfërit. Fëmijët marrin rëndësi të veçantë gjatë kësaj feste, duke u dhënë mundësinë të lidhen me brezat më të vjetër dhe të mësojnë për vlerat e bamirësisë dhe ndarjes.
Për mbi dy milionë pelegrinë që udhëtojnë në Mekë, Haxhi dhe Kurban Bajrami janë kulmi i një udhëtimi shpirtëror. Ata ndjekin hapat e profetit Muhammed dhe përjetojnë një ndjenjë të thellë bashkësie dhe përkushtimi ndaj besimit të tyre.
Kurban Bajrami është më shumë se thjesht një festë fetare; është një manifestim i thellë i vlerave të ndarjes, sakrificës dhe solidaritetit. Ajo na kujton se, pavarësisht nga sfidat e jetës, ne jemi të thirrur të jemi bamirës dhe të ndihmojmë njëri-tjetrin në çdo mënyrë që mundemi.