Dhimitër Shuteriqi ishte një figurë e shquar në letërsinë shqipe, i njohur për kontributet e tij si prozator, poet dhe studiues. Ai lindi më 26 korrik 1915 në Elbasan dhe vdiq më 22 korrik 2003.
Shuteriqi ishte pjesëmarrës në Lëvizjen Nacionalçlirimtare Antifashiste dhe pas Luftës së Dytë Botërore, ai u bë anëtar i Kuvendit Popullor dhe një nga themeluesit dhe më vonë presidenti i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë. Ai ka shkruar një sërë librash dhe romanesh, si dhe ka botuar shumë vëllime tekstesh shkollore, veçanërisht mbi historinë e letërsisë shqiptare.
Një nga veprat e tij më të njohura është “Çlirimtarët”, një roman dy-vëllimësh që përshkruan vuajtjet dhe ngritjen e ndërgjegjes klasore të fshatarëve para dhe pas çlirimit¹. Shuteriqi gjithashtu ka kontribuar në fushën e folklorit dhe filologjisë, duke lënë një trashëgimi të pasur në studimet letrare shqiptare.
Dhimitër Shuteriqi ka shkruar një sërë poezish që kanë lënë gjurmë në letërsinë shqipe. Disa nga poezitë e tij më të njohura përfshijnë:
1. “Kosova”- Kjo poezi u botua për herë të parë në gazetën “Kosova” të komunitetit shqiptar në Konstancë, Rumani, në vitin 1933¹.
2. “Mbi krahn ‘e praruar të paqës” – Një përmbledhje poezish dhe vjershash të tjera, botuar në vitin 1950.
Shuteriqi ishte i frymëzuar fillimisht nga romantizmi, duke ndjekur stilin e poetëve si Victor Hugo dhe Byron, por më vonë kaloi në realizëm dhe realizëm socialist.
O SHPIRT I EM
O shpirt i em, ja nata ra!
Nji yll si lot u-kput e ra,
ra si nji bulë argjand
në qiëllin t’and.
E ku shkojnë yj’t qi kputen nëpër natë
si pika lot, si bula argjand?
E ku bien yj’t qi turren nëpër natë
në qiëllin t’onë, në qiëllin t’and
Foto nga Google Images