Teatri “Aleksandër Moisiu” në Durrës feston 72-vjetorin e tij. Hapja zyrtare e këtij teatri më 11 janar 1953 shënoi fillimin e një epoke të re për artdashësit e qytetit bregdetar. Ky teatër u themelua nga 14 aktorë shumë të përkushtuar, të cilët dhanë kontributin e tyre për krijimin e një tradite teatrore të shkëlqyer.
Një Histori e Pasur me Arti dhe Kulturë
Gjatë këtij rrugëtimi të gjatë, Teatri “Aleksandër Moisiu” ka numëruar mbi 250 premiera teatrale, duke sjellë për publikun shqiptar një pafundësi shfaqjesh të veçanta dhe të paharrueshme. Godina aktuale e teatrit, e cila u përurua më 4 shkurt të vitit 1965, ka parë në skenën e saj aktorë dhe regjisorë të shumtë që kanë kontribuar në botën e artit shqiptar me pasion dhe përkushtim.
Teatri “Aleksandër Moisiu” ka ridimensionuar profile të rinj aktorësh, duke treguar se teatri nuk është thjesht një vend shfaqjesh, por një platformë e rëndësishme për zhvillimin e talenteve të reja. Kryetarja e bashkisë së Durrësit, Emiriana Sako, theksoi në një postim të saj në rrjetet sociale rëndësinë e këtij institucioni dhe vazhdimin e tij në sjelljen dhe formimin e aktorëve të rinj.
Shfaqja e parë e vënë në skenë në teatrin “Aleksandër Moisiu” ka qenë komedia “Vajza nga fshati” nga shkrimtari Fatmir Gjata, me regji të Pandi Stillu. Kjo shfaqje hapi rrugën për një numër të madh shfaqjesh që kanë qenë një reflektim i pasurisë së artit shqiptar. Ndër vite, Teatri ka mbledhur çmime e tituj të ndryshëm në rang kombëtar dhe ndërkombëtar, duke e bërë atë një thesar të vërtetë kulturor për Shqipërinë.
Në këtë 72-vjetor, shumë nga aktorët dhe artistët që kanë performuar në skenën e këtij teatri kanë shprehur urimet dhe vlerësimet e tyre. Ata theksojnë rëndësinë e teatrit si një pasqyrë e jetës së popullit dhe si një vend që edukon dhe argëton.
Teatri “Aleksandër Moisiu” ka kaluar një rrugëtim të gjatë dhe të lavdishëm që, me siguri, do të vazhdojë të shkëlqejë edhe në vitet që do të vijnë. Me mbështetje dhe përkushtim, ky teatër do të vijojë të jetë një pikë referimi për artdashësit dhe një frymëzim për brezat e rinj të artistëve.