Më 23 korrik 1649, në qytetin e Urbinos në Itali, lindi Gjon Françesk Albani, i njohur më vonë si Papa Klementi XI. Ai ishte papa i 243-të i Kishës Katolike dhe shërbeu nga 23 nëntori 1700 deri më 19 mars 1721.
Gjon Françesk Albani ishte krenar për origjinën e tij shqiptare. Familja e tij, me prejardhje nga Shqipëria e Veriut, kishte emigruar në Itali për të ruajtur fenë dhe zakonet e tyre gjatë pushtimit osman. Emri “Albani” u zgjodh për të nderuar atdheun e tyre, Shqipërinë.
Albani filloi karrierën e tij kishtare në vitin 1670 dhe u bë kardinal më 13 shkurt 1690. Ai u zgjodh papë më 23 nëntor 1700 dhe mori emrin Klementi XI. Gjatë papnisë së tij, ai punoi për bashkimin e Krishtërimit dhe organizoi Kuvendin e Arbënit në vitin 1703, një ngjarje e rëndësishme për historinë dhe kulturën shqiptare.
Qëllimet Kryesore të Kuvendit:
1. Forcimi i Pozitës së Kishës Katolik:
Kuvendi synonte të forconte pozicionin e Kishës Katolike në Shqipëri dhe të ndalonte konvertimet në Islam, të cilat ishin të përhapura gjatë sundimit osman.
2. Rregullimi i Çështjeve të Pronësisë:
Një tjetër qëllim ishte zgjidhja e mosmarrëveshjeve të pronësisë midis famullive të ndryshme katolike.
3. Mbrojtja e Identitetit Kombëtar dhe Fetar:
Kuvendi dënoi fenomenin e “kriptokatolikëve” shqiptarëve që në publik paraqiteshin si myslimanë, por në shtëpi ruanin fenë dhe zakonet e krishtera.
4. Përhapja e Gjuhës Shqipe:
Aktet e Kuvendit u botuan në shqip dhe latinisht, duke kontribuar në përhapjen e gjuhës dhe kulturës shqiptare.
Kuvendi i Arbënit ishte një moment kyç për ruajtjen e identitetit fetar dhe kombëtar të shqiptarëve gjatë një periudhe të vështirë historike.
Papa Klementi XI ishte një mbrojtës i madh i kulturës dhe gjuhës shqiptare. Ai botoi aktet e Kuvendit të Arbënit në shqip dhe latinisht, duke kontribuar në përhapjen e gjuhës dhe kulturës shqiptare. Ai vdiq më 19 mars 1721 në Romë, por trashëgimia e tij vazhdon të nderohet në Shqipëri dhe në mbarë botën.