Ç’mrekulli është vallë kjo?
‘Ç’mrekulli kjo, që na gëzoi
Erdh pranvera, dimri shkoi.
Ljeu Krishti në një skutë,
Ljeu i varfër e i butë.
Ljeu aty, e s’ljeu në Horë,
Në një shpellë e nën dëborë,
Ljeu, e qielli u bë dritë
Nata u shndërrua në ditë.
Jeta u mbush plot me gëzim,
pemët, me fletëza në bulim.
Na pru Zoti në këtë dhe
Gaz të madh, paqe e hare!
Kenga në arbërishte:
Çë thavmasmë isht kjo?
Çë edhe nata ditë u bë.
të ghzon zemërën
dimri shkoi e s’ ishtë më
gjithë jeta bën hare
ljulje e peme për në dhe
Ljeu jashtë e jo në Horë
në një shpellë, në një gërromim
ljeu në tsin, ljeu në sborë
ljidhur klje te një skutin
mbet në kashtë e në sanùa
si i vapkëth për mua
E si ljeu n’ ata malje
n’ ata malje ashtu tutsè me ghzim
Parraisi u psaljë gazin
m’ i madh njeriut i qièlli
paqe, gaz, haré
yn’ Zot pru në ktë dhe
Lionardo Vigo (1805-1888) ishte një poet, filolog dhe politikan i shquar italian, i njohur për kontributet e tij të mëdha në fushën e letërsisë dhe kulturës siciliane. Ai lindi në Acireale, një qytet i vogël në Sicili, dhe gjatë jetës së tij u bë një figurë kyçe në promovimin dhe ruajtjen e trashëgimisë kulturore të rajonit.
Një nga arritjet më të mëdha të Vigo-s ishte botimi i veprës së tij monumentale “La Raccolta di canti popolari siciliani” në vitin 1857. Ky koleksion përmban këngë popullore siciliane, duke përfshirë edhe këngë të arbëreshëve të Sicilisë, një komunitet me origjinë shqiptare që u vendos në Sicili gjatë mesjetës. Përfshirja e këngëve të arbëreshëve tregon përkushtimin e Vigo-s për të ruajtur dhe promovuar diversitetin kulturor dhe gjuhësor të Sicilisë.
Përveç veprimtarisë së tij letrare, Lionardo Vigo ishte aktiv edhe në politikë, ku ai punoi për të avancuar çështjet e kulturës dhe arsimit në rajonin e tij. Ai ishte i përkushtuar për zhvillimin e një identiteti të fortë sicilian dhe promovimin e vlerave kulturore dhe gjuhësore të rajonit.
Foto nga Google Images