Në këtë ditë të veçantë, 5 shkurt, kujtojmë lindjen e një nga figurave më të mëdha të artit shqiptar, Besim Zekthi. Lindi më 5 shkurt 1936 në Tiranë, Besim Zekthi (1936-2020) do të mbetet gjithmonë një emër i respektuar dhe një mjeshtër i valles popullore shqiptare.
Besim Zekthi lindi në Tiranë dhe që në moshë të re tregoi një prirje të jashtëzakonshme për kërcimin. Ai u bë një solist i pakrahasueshëm i Ansamblit të Këngëve dhe Valleve Popullore, një institucion që ka luajtur një rol të rëndësishëm në promovimin dhe ruajtjen e trashëgimisë kulturore shqiptare. Me përkushtimin dhe talentin e tij, Besim Zekthi arriti të shkëlqejë në skenat kombëtare dhe ndërkombëtare.
Ndër vallet e shumta që ai interpretoi, dy janë veçanërisht të njohura: “Vallja e shqipeve” dhe “Festë ka sot Shqipëria”. Në “Vallja e shqipeve”, ai përshkroi me mjeshtëri simbolikën e fuqishme të shqiponjës në kulturën shqiptare, duke përdorur lëvizje të fuqishme dhe ekspresive që lidhnin traditën me modernitetin. Ndërsa në “Festë ka sot Shqipëria”, ai transmetoi gëzimin dhe energjinë e një feste të madhe, duke sjellë në skenë një atmosferë plot gjallëri dhe ngrohtësi.
Stili artistik i Besim Zekthit ishte një kombinim unik i traditës dhe inovacionit. Ai përdorte teknikë të përkryer dhe shprehte emocione të forta përmes lëvizjeve të tij. Çdo performancë e tij ishte një përjetim artistik që lidhte audiencën me artin dhe kulturën shqiptare në mënyrë të thellë dhe të veçantë.
Kontributi i Besim Zekthit në kulturën shqiptare është i paçmueshëm. Ai ishte një nga protagonistët kryesorë që i dha Gjerdanin e Artë vendit tonë në festivalin e Dizhonit në Francë, një arritje që vulosi pozitën e Shqipërisë në skenën ndërkombëtare të artit dhe kulturës. Përmes performancave të tij të jashtëzakonshme, ai ndihmoi në njohjen dhe vlerësimin e artit shqiptar në mbarë botën.
Besim Zekthi do të mbetet përherë në kujtesën e të gjithëve si një kërcimtar i shkëlqyer dhe një mjeshtër i vërtetë i valles popullore. Kujtimi i tij do të vazhdojë të jetojë përmes veprave dhe interpretimeve që na la trashëgim. Ai ishte një shembull i përkushtimit dhe dashurisë për artin, duke frymëzuar brezat e ardhshëm të kërcimtarëve dhe artistëve shqiptarë.
Foto nga Google Images