Më 27 shkurt 1879, në qytetin historik të Stambollit, u botua “Alfabetarja e gjuhës shqipe”, një nismë e tre personaliteteve të shquara shqiptare: Sami Frashëri, Jani Vreto dhe Pashko Vasa. Ky botim shënoi një moment të rëndësishëm në historinë e kombit shqiptar dhe gjuhës shqipe, duke hapur rrugën për unifikimin dhe zhvillimin e mëtejshëm të kësaj gjuhe të pasur dhe të lashtë.
“Alfabetarja e gjuhës shqipe” erdhi në një kohë kur shqiptarët po përballeshin me sfida të mëdha për ruajtjen e identitetit të tyre kombëtar dhe gjuhësor. Në këtë kontekst, Sami Frashëri, Jani Vreto dhe Pashko Vasa vendosën të ndërmarrin një nismë që do të përmirësonte edukimin dhe komunikimin në gjuhën shqipe.
Sami Frashëri, një nga figurat më të shquara të Rilindjes Kombëtare Shqiptare, ishte një filozof, shkrimtar dhe aktivist i paepur. Kontributi i tij në fushën e gjuhës dhe letërsisë shqiptare është i paçmueshëm. Në bashkëpunim me Jani Vreton, një tjetër intelektual i shquar, dhe Pashko Vasa, një politikan dhe shkrimtar i njohur, ata arritën të krijonin dhe të botonin “Alfabetarja e gjuhës shqipe”.
“Alfabetarja e gjuhësë shqip”, është një vepër gjitheperfshirese. Në të janë përfshirë shkrimet e Sami Frashërit: “Gjuha Shqip” dhe “Dheshkronjë”; të Jani Vretos: “Udhë e të shkruarit të gjuhësë Shqip”, “Për Gjithëçishtënë dhe për Zon’e jetësë edhe për Njerinë, botën’ e vogëlë”, “Numerëmësonj”; të Pashko Vasës: “Shqypnija e Shqyptârt”, të Koto Hoxhit: “Porosit’ e Tovitit mbë te birë”.
Ky libër përmbante alfabetin e standardizuar të gjuhës shqipe, rregullat gramatikore dhe një sërë tekstesh edukative që ndihmuan në përhapjen e shkrim-leximit në gjuhën shqipe. “Alfabetarja e gjuhës shqipe” u bë një mjet i rëndësishëm për mësuesit dhe studentët shqiptarë, duke kontribuar ndjeshëm në zhvillimin arsimor të kombit.
Ky botim jo vetëm që ndihmoi në edukimin e brezave të rinj të shqiptarëve, por gjithashtu u bë një simbol i rezistencës dhe përpjekjeve për ruajtjen e identitetit kombëtar. Me kalimin e kohës, “Alfabetarja e gjuhës shqipe” u bë një burim frymëzimi për shumë intelektualë dhe patriotë shqiptarë që vazhduan punën për unifikimin dhe përparimin e gjuhës shqipe.
Në përfundim, “Alfabetarja e gjuhës shqipe” e botuar më 27 shkurt 1879, mbetet një pikë kulmore në historinë e gjuhës dhe kulturës shqiptare. Kontributi i Sami Frashërit, Jani Vretos dhe Pashko Vasës në këtë nismë është i paharruar dhe i çmuar nga të gjithë shqiptarët.
Foto nga Google Images