Në një ceremoni të mbajtur në Oslo të Norvegjisë më 10 dhjetor 1979, Shenjetorja Nënë Tereza mori Çmimin Nobel për Paqe për përkushtimin dhe veprën e saj të jashtëzakonshme humanitare. E njohur për punën e saj të pakushtëzuar dhe të palodhshme me të varfërit dhe të sëmurët në Kalkuta dhe në mbarë botën, Nënë Tereza është bërë simbol i dashurisë dhe përkushtimit ndaj njerëzimit.
Presidenti i Komitetit të Nobelit, Gunnar Jahn, në fjalimin e tij përshëndetës, lavdëroi përkushtimin e Nënë Terezës ndaj ndihmës së të varfërve dhe të sëmurëve. Ai përmendi se përmes veprave të saj, Nënë Tereza kishte shfaqur dashurinë dhe dhembshurinë në një mënyrë të jashtëzakonshme dhe të ndriçuar rrugën për paqe dhe mirëkuptim në botë.
Gjatë fjalimit të saj në ceremoninë e ndarjes së çmimit, Nënë Tereza theksoi rëndësinë e paqes dhe dashurisë për të gjithë njerëzit, pavarësisht nga feja, kombësia apo gjendja ekonomike.
Fjalimi i Nënë Terezës ishte i thjeshtë dhe i ndjerë, duke përçuar mesazhin e saj për përkushtimin ndaj të varfërve dhe ndihmën për të bërë botën një vend më të mirë për të gjithë. Ajo tha: “Ka kaq shumë vuajtje, kaq shumë urrejtje, kaq shumë varfëri dhe ne me lutjet tona, me sakrificat tona duhet ta fillojmë ndryshimin që në shtëpi. Dashuria fillon në shtëpi ku nuk ka rëndësi se sa shumë bëjmë, por sa shumë dashuri vendosim në veprimet që bëjmë!” duke theksuar rëndësinë e dashurisë së pakushtëzuar dhe përkushtimit të saj. Ajo shfrytëzoi këtë platformë të madhe për të dërguar një mesazh të fuqishëm mbi nevojën për më shumë mirësi dhe kujdes ndaj atyre që janë më të dobët dhe më të brishtë në shoqëri.
Çmimi Nobel për Paqe është një njohje e merituar për përpjekjet e palodhshme të Nënë Terezës për të përmirësuar jetën e të pamundurve dhe për të sjellë dritë në errësirën e varfërisë dhe sëmundjes. Ky nderim është një përkujtim i fuqishëm i fuqisë së dashurisë dhe përkushtimit të thellë për të bërë një ndryshim pozitiv në botë.
Foto nga Google Images