Mē 4 shkurt 1927 lindi aktori i teatrit “Migjeni” Athanas Banushi, i njohur si Tano Banushi (Shkoder, 4 Shkurt 1927 – 7 gusht 1993) ka qene aktori me ne ze i humorit shqiptar, ku spikati në gjinine e estrades. Per meritat e tij eshte dekoruar me titullin Artist i Popullit.
Në korrik të 1958 u krijua në Shkodër estrada profesioniste, e përfshirë në kuadrin e teatrit Migjeni te porsandërtuar, ku Banushi u emërua aktor profesionist. Më 14 nëntor të po atij viti doli premiera e parë e Estradës së Shkodrës me titullin “Reparti i operacionit të zemrës”, ku Tanoja ishte edhe inspektor skene. Më 19 shkurt 1959 u shfaq premiera e dytë “Po ta këndoj kangën me saze”, sipas titullit të një kënge shkodrane, libreti u shkrua nga Paulin Sekuj dhe Banushi. Premiera e tretë u dha më 4 qershor të po atij viti, e titulluar “Pastro kopshtin, bahçevan!”. Më 1962 estrada nisi turnetë në mbarë Shqipërinë, u dekorua me Urdhërin e Punës të klasit I dhe në njëzet vjetorin e saj më 1978 u dekorua me Urdhërin “Naim Frashëri” të klasit I.
Athanas Banushi, një nga humoristët më të njohur dhe të dashur shqiptarë, ka lënë gjurmë të pashlyera në botën e humorit dhe artit skenik. Stili i tij artistik karakterizohet nga një kombinim i ndjeshmërisë së hollë dhe humorit të hollë, që i ka bërë interpretimet e tij të veçanta dhe të paharrueshme.
Banushi është i njohur për rolet e tij të shumta në komedi dhe skeçe televizive, ku shpesh ka interpretuar personazhe të ndryshëm, që nga njerëzit e zakonshëm e deri te figurat e njohura. Ai ka një aftësi të rrallë për të shndërruar situatat e përditshme në skena komike, duke i sjellë buzëqeshje dhe gëzim publikut të tij.
Stili i tij artistik është një kombinim i ngrohtësisë dhe ironisë së butë. Ai ka një prani të fuqishme skenike dhe një mënyrë të veçantë për të komunikuar me publikun, duke krijuar një lidhje të fortë dhe emocionale me ta.
Banushi ka ndikuar në brezat e ardhshëm të humoristëve dhe ka sjellë një frymë të re në skenën e humorit shqiptar. Ai vazhdon të jetë një inspirim për shumë artistë të rinj dhe një figurë e respektuar në skenën artistike shqiptare.
Më 5 shkurt 1986 doli në pension, 4 vjet pasi kishte mbushur moshën e pensionit. Megjithatë, e vijoi veprimtarinë artistike, duke shkruar e botuar edhe skeçe, tregime humoristike e anekdota.
Ndërroi jetë më 7 gusht 1993.
Foto nga Google Images